ماينر

بيت کوين اولين و موفق ترين ارز ديجيتال غيرمتمرکز موجود در بازار ارزهاي ديجيتال است که چندي پيش 11 ساله شد. قيمت بيت کوين در حاليکه 11 سال از تولد آن مي گذرد رشد چشمگيري داشته است و سالانه مقدار زيادي به ارزش آن افزوده شده است. طبق آمار، اين ارز ديجيتال موفق ترين دارايي کل تاريخ بوده است، يعني هيچ دارايي ديگري نتواسته در اين بازه ي کوتاه، تا اين حد رشد داشته باشد و در بيش از 80 درصد روزهاي موجوديتش سودآور باشد.

خريد بيت کوين يا فروش آن؟ کدام سودآورتر است؟

بسياري از کارشناسان، سرمايه گذاران و تحليلگران سرشناس و موفق دنيا، خريد بيت کوين را به عنوان يک نوع سرمايه گذاري بلندمدت انتخاب کرده اند و به آينده آن بسيار خوش بين هستند. عده اي نيز حتي قدم جلوتر گذاشته اند و فروش بيت کوين را احمقانه ترين کار ممکن مي دانند. 

بسياري از ما ممکن است هرروز به خريد و فروش بيت کوين بپردازيم اما آيا تا به حال به اين موضوع فکر کرده ايد که اين تراکنش ها که به سرعت انجام مي پذيرند چه پروسه اي را طي مي کنند؟ در اين مقاله قصد داريم به توضيح مراحلي که براي خريد بيت کوين و يا به عبارتي انتقال بيت کوين از يک کيف پول به کيف پولي ديگر اتفاق مي افتد بپردازيم.

در ابتدا به زبان ساده به توضيح اين مساله مي پردازيم.

فرض کنيد شما شخص A هستيد و قصد خريد بيت کوين از يک صرافي ارز ديجيتال را داريد و شخص B که همان صرافي است قصد فروش بيت کوين را دارد. اکنون به بررسي اقدامات شخص A و B مي پردازيم. 

اول از همه، هر دو آن ها بايد داراي کيف پول بيت کوين باشند. اين کيف پول ها به افراد اين امکان را مي دهند تا بتوانند از بيت کوين هاي خود نگهداري کنند. کيف پول ها فايل هايي هستند که امکان ايجاد آدرس هاي بيت کوين را فراهم مي کنند. 

يک آدرس شامل مجموعه اي از حروف و ارقام که عددي از مقدار بيت کوين در آن وجود دارد. کاربران بيت کوين مي توانند به هر اندازه که مايل باشند، آدرس توليد کنند. در کيف پول ها براي امنيت بيشتر،معمولا براي هر تراکنش يک آدرس جديد توليد مي شود و از آنجا که دارنده ي هر آدرس مشخص نيست، حريم خصوصي بيشتر مي شود. 

فکر کنيد آدرس بيت ‌کوين شما يک صندوق سپرده با درب شيشه‌اي است. همه مي‌توانند ببينند که چه چيزي داخل صندوق شماست ولي فقط به وسيله کليد خصوصي شما باز مي‌شود و تنها شما اجازه‌ي دسترسي به محتويات آن را داريد.

يک آدرس ميتواند به اين شکل باشد: Ljdskd984sft635sd5qe8963jkdt

حالا شخص A که همان خريدار است بايد يک آدرس جديد ايجاد کند و آن را به شخص B بدهد تا براي او بيت کوين ارسال کند. اما اين آدرس جديد چگونه توليد مي شود؟ 

وقتي A يک آدرس جديد ايجاد مي کند، در واقع يک "جفت کليد رمزنگاري شده" توليد کرده است. اين آدرس از دو کليد خصوصي(Private Key)  و کليد عمومي (Public Key) ساخته شده است. اگر شما پيامي را با کليد خصوصي که فقط خودتان آن را مي دانيد امضا کنيد، اين امضا مي تواند با کليد عمومي هماهنگش تاييد شود. آدرس بيت کوين جديد شخص A نشان دهنده يک کليد عمومي منحصر به فرد است و کليد خصوصي متناظر در کيف پولش نگهداري مي شود و با انتقال آن کليد خصوصي مي تواند بيت کوين هايش را در برنامه هاي ديگر کيف پول بالا بياورد. کليد عمومي هر فردي را قادر مي سازد تا بک پيام امضا شده با کليد خصوصي را تاييد کند.

در اين مرحله شخص B با ارسال اين تراکنش براي فروش بيت کوين اقدام کرده و به کلاينت بيت کوين اعلام مي کند که قصد دارد مقدار مشخصي بيت کوين را به آدرس شخص A ارسال کند.

کيف پول فرد فروشنده، کليد خصوصي خاصي را براي تمام آدرس هاي او نگهداري مي کند. کلاينت بيت کوين درخواست تراکنش وي را با استفاده از کليد خصوصي امضا مي کند.

پس از اين مرحله، هرکس ديگري در شبکه مي تواند از کليد عمومي آن کيف پول که مي تواند در اختيار همه قرار بگير، براي تاييد اين تراکنش استفاده کند. اما اين افراد چه کساني هستند؟افرادي با نام هاي X وY و Z را در نظر بگيريد. آن ها ماينرهاي بيت کوين هستند که کامپيوترهاي آنها، تراکنش هاي هر 10 دقيقه را در "بلاک تراکنش" جديد، دسته بندي و ذخيره مي کنند. 

کامپيوترهاي ماينر براي محاسبات هش هاي رمزنگاري شده، برنامه ريزي مي شوند. اما هش هاي رمزنگاري چيست؟
توابع هش هاي رمزنگاري، يک سري از ديتاها (اطلاعات) را به رشته اي معمولا طولاني از حروف و ارقام تبديل مي کنند. طول اين هش ه ثابت است و مقدار هش (hash value) ناميده مي شوند. ديتاي اوليه بسيار حساس است و ايجاد کوچکترين تغيير در آن، هش پاياني را به طور کلي تغيير مي دهد و پيش بيني اينکه چه ديتاهايي باعث ايجاد يک هش خاص مي شوند، غيرممکن است.

بيت کوين، براي ايجاد هش هاي مختلف از ديتاهاي يکسان، از "نانس ها" (Nounces) استفاده مي کند. يک نانس يک عدد تصادفي است که براي ايجاد هش هاي مختلف به داده اضافه مي شود. تغيير نانس به طور کلي هش را تغيير مي دهد.

توليد هش عملي کاملا محاسبتي است اما در سيستم بيت کوين هش هاي توليدي يک شکل خاص دارند به اين ترتيب که هش ها با چند صفر شروع مي شوند. ماينرهاي بيت کوين از آنجا که شانسي براي پيش بيني اينکه چه نانسي مي تواند يک هش توليد کند که اولش چند صفر داشته باشد و با فرم هش هاي بيت کوين همسان باشد ندارند، بنابراين مجبورند که با نانس هاي مختلف، هش هاي زيادي توليد کنند تا در نهايت يکي از آنها کار کند. در واقع اين عملي است که يک ماينر انجام مي دهد و در ازاي آن پاداش دريافت مي کند و پاداش آن چيزي نيست جز موفق ترين دارايي کل ادوار، يعني "بيت کوين".

بياييد يکبار ديگر براي جمع بندي به طور کلي تري به بيان اين موضوع بپردازيم.

هر تراکنش بيت کوين ابتدا به اين صورت است که يک نفر درخواست تراکنش مي کند و مقدار و کارمزد تراکنش را تعيين مي کند. تراکنش درخواست شده به شبکه اي از نود ها که به صورت همتا به همتا کار مي کنند، مخابره مي شود. سپس به وسيله الگوريتم از پيش تعيين شده اي، هويت کاربر اعتبار سنجي مي شود و اعتبار تراکنش بررسي مي شود. 

ماينرها تراکنش را در بلاک بعدي وارد مي کنند تا استخراج انجام شود. سپس استخراج انجام مي شود و ماينر بلاک جديد را در شبکه منتشر مي کند. نتيجه تاييد مي شود و بلاک تکثير مي شود. تاييديه هاي جديد با توليد بلاک هاي جديد انجام مي شود تا زماني که کل تراکنش تاييد شود.
زماني که يک بلاک از اطلاعات تراکنش به درستي و با موفقيت پردازش شود، همه تراکنش هايي که درون آن بلاک داده هستند، تائيد مي شوند و به ثبت مي رسند. پس از اينکه يک تراکنش به شبکه بيت کوين ارسال مي شود، بايد تاييد يا کانفرم(confirm) شود. 

دارنده هر آدرس بيت کوين مي تواند به  هر مقدار دلخواه از آدرس خودش به يک آدرس ديگر، بيت کوين بفرستد و تراکنش مربوطه را به شبکه بيت کوين ارسال کند. اما اين تراکنش لازم است کانفرم شود و تنها زماني کانفرم خواهد شد که موجودي آدرس بيت کوين فرستنده در ابتدا به ميزان کافي بوده باشد و فرستنده قبلا اين موجودي را در تراکنش ديگري به آدرس ديگري ارسال نکرده باشد. هر چند در صورتيکه موجودي فرستنده به ميزان کافي باشد نيز به اين معني نيست که تراکنش  بلافاصله کانفرم خواهد شد. حتي ممکن است چنين تراکنشي هم کانفرم نشود. کانفرم يک فرايند بسيار سخت، پيچيده و زمان بر است که توسط ماينرها انجام مي شود.